Сымон – гэта старэйшы сын у сям’і Зяблікаў. Ён моцны духам малады чалавек, у той жа момант Сымон непакорны і свабодалюбівы. Ён можа i заступіцца за іншых, і абараніць чалавечую годнасць.
Яго параўноўваюць з вольнай птушкай i называюць арлом.
Сымон шукае у жыцці справядлівасці, аднак не так усё проста. Узяўшы сякеру у руку хлопец бароніць родны кавалак зямлі. Меўшы рашучасць і упартасць Сымон вырашае, што дабівацца праўды трэба уласнымі сіламі.
Калi прыйшоу на магілу да бацькі, Сымон клянецца, што не пакіне роднае месца, не сыйдзе з разграбленага гнязда. І Сымон спрачаецца са сваёй маці, калі тая гаворыць яму, каб той ішоў на службу да паніча. Для сымона гэта служба, тое самае, што прадаць сваіх родных i утапіць сябе. Няхоча Сымон шукаць прімірэнне з панам, бо для яго гэта здрадніцтва.