А тут і спаткала абодвух ваяк вялікая ростань на некалькі год: у горад вілася дарога мая, у вёску імкнулася сцежка яго.
Я азірнуўся: сябры ішлі за мной.
Паміраць збірайся - жыта сей.
Нарэшце ўвайшлі ў лес; пад нагамі зашапацела пажоўклае, пакарабачанае лісце.
Не хочаш з маладосці працаваць - будзешь на старасці з торбаю скакаць.
Чарнела неба ад хмар, шумеў голым веццем узлесак.
Расце на гэтым агародзе бульба, цвіце мак, уздымаюць галоўкі сланечнікі.